Etymolodzy wyróżniają ponad 3000 gatunków komarów i moskitów na świecie. Można je spotkać na wszystkich kontynentach i w najróżniejszych środowiskach, w lasach, na łąkach, ale także w najbliższym otoczeniu człowieka. Największą aktywność wykazują wczesną wiosną, latem i jesienią, o czym decyduje wysoka wilgotność w tych okresach. Wyposażone w odpowiednie kłujki komary przecinają skórę, a następnie zasysają i zlizują wydzieloną kroplę krwi. Efektem takiego ukąszenia jest prawie zawsze nie przyjemnie piekący bąbel, ale niejednokrotnie może się okazać, że również niebezpieczna choroba.

Dla człowieka szczególnie uciążliwe są samice komara, ponieważ to właśnie one są źródłem ukąszeń. Potrzebują krwi do złożenia jaj - około 300 jednorazowo - i zaopatrzenia ich w odpowiednie składniki, które umożliwią skuteczny wylęg larw. Podczas nakłucia, komarzyca wstrzykuje do skóry ślinę, której składniki zapobiegają krzepnięciu krwi. Ślina komarzycy zawiera też substancje o działaniu toksycznym, które w momencie ukąszenia znieczulają nakłuwane miejsce tak, byśmy nie mogli zabezpieczyć się przed ugryzieniem. Komary najczęściej żerują wieczorem i wczesnym rankiem. Niektóre gatunki jednak ssą krew również w ciągu dnia. Owady te mają zdolność oceniania odległości przedmiotów od ich ciała. Organem „naprowadzającym” owady w stronę ofiary są czułe receptory umieszczone na czułkach i w okolicy aparatów gębowych.

Ciało ludzkie wysyła wiele bodźców wabiących insekty. Większość z nich wyczuwa nawet z odległości 500-600m wydychany dwutlenek węgla, temperaturę ciała, parującą wilgoć, czy wydzielany podczas pracy mięśni kwas mlekowy. Ukąszenie może również zależeć od charakteru człowieka i wykonywanych właśnie czynności – osoby aktywne, energiczne, o szybkim metabolizmie, lekko spocone, np. pracą w ogródku lub wędrówką, jak również ubrane w ciemne kolory są atakowane znacznie częściej. Także niektóre zapachy kosmetyków mogą zachęcać owady do ataku. Niestety nie sposób wyeliminować większości czynników wabiących insekty, dlatego tak trudno ustrzec się przed ukąszeniami.